Bajka na dobranoc

Zbroja cierni dookoła, wokół ciemny las.
chociaż wołasz, nie odpowie, jego ogień zgasł.
Nie odpowie rycerz śmiały, nie zaśpiewa ptak,
tylko cisza pozostała, cisza wokół nas.

Biała dłoń chwyciła nóż, on jeszcze nie wiedział,
uśmiechnięty, zasłuchany, na polanie siedział.
Ona prawi słodkie słówka, w dłoni ostrze błyska,
krew już spływa wolno z rany, tej opodal pyska.

O rycerzu to historia czasem Wilkiem zwanym,
i jak życie on postradał z ręki swojej damy.
Dama zwała się Szkarłatną, od barwy odzienia,
innych imion ma bez liku, ja ich nie wymieniam.